حضرت سعد بن ابی وقاص (رض)

                                                

عبدالرحمن بن عوف بسیار زیبا سعد بن ابی وقاص را توصیف نموده است او می گوید:

دستان سعد چون چنگال شیراند

« آری سعد شیری بود دربرابر دشمنان خدا.

در جنگ بدر، سعد بن ابی وقاص و برادرش عمیر از خود شهامت جاودانی به یادگار گذاشتند، سعد در آن روز نوجوانی کوچک بود کمی از سن بلوغش گذشته بود هنگامی که پیامبر )صلی الله علیه وسلم( از لشکر مسلمین بازدید به عمل آورد عمیر خودش را مخفی می کرد از ترس اینکه پیامبر )صلی الله علیه وسلم( به سبب کم سنی به او اجازه شرکت در جنگ ندهد، اما پیامبر )صلی الله علیه وسلم( او را دید و او را رد کرد؛عمیر به شدت گریه کرد طوری که دل پیامبر)صلی الله علیه وسلم( به حالش سوخت و به عمیر اجازه شرکت در جهاد و کسب افتخار مبارزه در راه خدا را داد،در این هنگام سعد نگاهی مسرت آمیز به عمیر انداخت.

هر دو با هم برای جهاد در راه خدا حرکت کردند، هنوز جنگ به پایان نرسیده بود که سعد متوجه شد که برادرش عمیر بن ابی وقاص شهید شده است، سعد از خداوند اجر و پاداش عمیر را طلب کرد و صبر پیشه کرد.

در جنگ احد مردم شکست خورده به عقب برگشتند.

تقریباً ده نفر در کنار پیامبر )صلی الله علیه وسلم( باقی مانده بودند، از میان این افراد یکی سعد بن ابی وقاص بود که مقاومت کرد و از پیامبر )صلی الله علیه وسلم( با تیرکمانش محافظت می نمود او هر تیری که می زد یکی از مشرکین را از پای در می آورد.

وقتی پیامبر )صلی الله علیه وسلم( دید که او چنین دقیق تیر اندازی می نماید او را به تیر اندازی بیشتر تشویق نمود و فرمود: »تیر بزن سعد… تیر اندازی کن پدر و مادرم فدایت باد«

سعد در طول زندگی همواره به این جمله پیامبر )صلی الله علیه وسلم( افتخار می کرد و می گفت:

پیامبر )صلی الله علیه وسلم( برای هیچ کس پدر و مادرش را فدا نکرده اما به من این جمله را گفت »پدر و مادرم فدایت باد«.

در جنگ قادسیه سعد قهرمانی دلیر و شجاع بود و با مهارت شگفت انگیزی جنگ را اداره می نمود و سپس از آنجا به سوی مدائن حرکت کرد.

وفات سعد )رضی الله عنه(هفتاد و چند سال از عمر سعد می گذشت تا اینکه در سال پنجاه و هفت هجری به دیار باقی شتافت و جان به جان آفرین تسلیم نمود و در مسجد پیامبر )صلی الله علیه وسلم( براو نماز خوانده شد.

او وصیّت کرده بود تا او را در جبه ای پشمی کفن کنند و گفت من در جنگ بدر همین جبه را پوشیده بودم و با مشرکین می جنگیدم و این را برای چنین روزی مخفی داشته ام.

خداوند از سعد و از تمام یاران پیامبر )صلی الله علیه وسلم( راضی و خشنود باد.

رضی الله عنهم و رضو عنه.