دوستی حضرت علی و حضرت عمر

حضرت علی رضی الله عنه در  سخنانی که به اتفاق اکثریت

علمای شیعه در مورد عمر بن خطاب است، چنان که

فیض الإسلام و ابن ابی الحدید نقل کرده‌اند، اوصافی

مهم از حضرت عمر رضی الله عنه را بر می‌شمارد 

این سخنان که در کتبی معتبر (نهج البلاغه) آمده

و مورد قبول اکثریت اهل سنت و تشیع است و این سخنان

ثابت کننده دوستی حضرت علی و حضرت عمر  رضی الله عنه

می باشد و حل کننده بسیاری از شبهات و دروغ ها می باشد

لِلَّهِ بَلاَءُ فُلاَنٍ فَلَقَدْ قَوَّمَ اَلْأَوَدَ وَ دَاوَى اَلْعَمَدَ وَ أَقَامَ اَلسُّنَّةَ وَ خَلَّفَ اَلْفِتْنَةَ ذَهَبَ

نَقِیَّ اَلثَّوْبِ قَلِیلَ اَلْعَیْبِ أَصَابَ خَیْرَهَا وَ سَبَقَ شَرَّهَا أَدَّى إِلَى اَللَّهِ طَاعَتَهُ

وَ اِتَّقَاهُ بِحَقِّهِ رَحَلَ وَ تَرَکَهُمْ فِی طُرُقٍ مُتَشَعِّبَةٍ لاَ یَهْتَدِی بِهَا اَلضَّالُّ

وَ لاَ یَسْتَیْقِنُ اَلْمُهْتَدِی.

خطبه‌ی ۲۲۸ نهج البلاغه

ترجمه

خدا شهرهای فلان (عمر ابن الخطاب) را برکت دهد و نگاه دارد

که (به اعتقاد گروهی) کجی را راست نمود (گمراهان را به راه آورد)

و بیماری را معالجه کرد (مردم شهرهایی را به دین اسلام گرواند) و

سنت را برپا داشت (احکام پیغمبر را اجرا نمود) و تباهکاری

را پشت سر انداخت (در زمان او فتنه‌ای رخ نداد)پاک جامه و کم

عیب از دنیا رفت. نیکویی خلافت را دریافت و از شر آن پیشی گرفت (تا

بود امر خلافت منتظم بوده، اخلالی در آن راه نیافت) طاعت خدارا به جا آورده،

از نافرمانی او پرهیز کرده، حقش را ادا نمود (ولیکن) از دنیا رفت

در حالی که مردم را در راه‌های گوناگون انداخت (به طوری که) گمراه

در آن‌ها راه نمی‌یابد و راه یافته بر یقین و باور نمی‌ماند.

تفسیر  سخنان امیر المومنین حضرت علی رضی الله عنه

حضرت علی رضی الله عنه در این سخنان که به اتفاق اکثریت علمای شیعه

در مورد عمر بن خطاب است، چنان که فیض الإسلام و ابن ابی الحدید

نقل کرده‌اند، اوصافی مهم از حضرت عمر رضی الله عنه را بر می‌شمارد

که به شرح زیر است:

۱- کجی‌هارا راست نمود و گمراهان را به راه حق بازگرداند.

۲- بیماری کفر و بی‌دینی را معالجه نمود و سبب گردید که بسیاری از ملت‌ها

از جمله ایران، روم، مصرو . . .  به آغوش اسلام داخل شوند.

۳- سنت پیامبر صلى الله علیه وسلم را برپا داشت و با عملکرد خویش سعی

وافری برای زنده نمودن سنت آن‌ حضرت صلى الله علیه وسلم نمود که

تا تاریخ نمونه‌ی آن را کم‌تر دیده است.

۴- تباه‌کاری ها را پشت سرانداخت و با شخصیت شیطان گریز و

شیطان‌ستیزش توانست که فتنه‌ها را در نطفه خفه نماید و

نگذارد که فتنه و فسادی دامن‌گیر مسلمانان شود.

۵-پاک جامه و کم عیب از دنیا رفت. یعنی: در عملکردش چنان پاک

بود که کم‌ترین ایراد را می‌توان بر او ایراد نمود؛ اگر چه ممکن است

که اشتباهاتی داشته باشد. عمر رضی الله به اتفاق همه‌ی مسلمانان از

جمله علی رضی الله عنه معصوم نبود، بلکه به اقتضای طبیعت انسانی ممکن

است که اشتباهاتی را مرتکب شده باشد؛ ولی هیچ گاه عمر رضی الله عنه

کسی نبوده است که با وجود آگاه شدن بر اشتباه خودش، بر آن پافشاری

نماید و این درجه‌ی اعلای کمال انسانی و افتخاری برای ایشان است که در

برابر حق همیشه سر تعظیم را فرود آورده، اگر چه آن کسی

که اشتباهش را یادآوری کرده، پیرزنی باشد.

۶- خلافت را چنان اداره نمود که کم‌ترین خللی در آن به وجود نیامد

و این شایستگی ایشان را برای مقام خلافت ثابت می‌کند.

۷- در طول عمرش تمام تلاشش این بود که از خداوند متعال اطاعت نموده

است و همیشه از نافرمانی خدا گریزان بوده و باید در یک کلمه گفت که حق الله تعالى

را چنان که شایسته است، ادا نموده است.

۸- شخصیت عمر رضی الله عنه چنان عالی بود که با

وجود ایشان همه به راهی که راست و درست بود، رهنمون

می‌شدند و کم‌تر کسی دچار انحراف می‌شد؛ اما با وفات ایشان مردم

دچار تردید شده و متفرق گشتند و کسی نمی‌توانست که راه راست را از

راه کج تشخیص دهد. نه گمراه به راه راست هدایت شد و نه آن کسی

که راه را می‌دانست به کار خود معتقد بود